Weigeren van passende functie: transitievergoeding?
Het is een veel gestelde vraag, of beter gezegd, een grote ergernis aan de zijde van werkgever. Namelijk dat een werknemer recht had op een transitievergoeding, ook al was het de werknemer die een passende functie heeft geweigerd. Op grond van de wet is het immers aan een werkgever om te beoordelen of een werknemer kan worden herplaatst in een passende functie, eventueel met behulp van scholing. Deze verplichting is overigens niet van toepassing, indien er sprake is van ‘verwijtbaar handelen’ en dat dat ook de reden van ontslag is. Echter, indien een werknemer dus een passende functie weigerde, heerste lang de gedachte dat hij dan wel recht zou hebben op een transitievergoeding.
Vanaf 28 januari 2021 liggen de kaarten anders. Dat licht ik hieronder toe.
Oordeel hof Den Bosch
Het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch heeft op 28 januari 2021 bepaald dat een werknemer ernstig verwijtbaar handelt door een passende functie niet te aanvaarden. Hoe zit het ook alweer?
Een werknemer heeft op grond van de wet recht op een transitievergoeding indien – kort gezegd – de arbeidsovereenkomst: i) door de werkgever is opgezegd, ii) op verzoek van de werkgever is ontbonden of iii) na het einde van rechtswege op initiatief van de werkgever niet is verlengd. Geen recht op een transitievergoeding bestaat als een werknemer ernstig verwijtbaar heeft gehandeld of juist heeft nagelaten. Dat is een hoge drempel. Ook als sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten aan de zijde van een werknemer kan de rechter een transitievergoeding toekennen, indien het niet toekennen naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.
Terug naar de casus en de praktijk. Wat was er aan de hand? Een werkgever voerde een reorganisatie door (lees: schafte het werken in ploegen af). Daardoor verviel de functie van werknemer. Vervolgens heeft werkgever werknemer diverse passende functies (wat een passende functie is, kom ik zo op terug) aangeboden en kwam daarbij zelfs tegemoet aan diverse bezwaren van de werknemer (o.a. arbeidstijden, woon-werkverkeer). De werknemer bleef weigeren, als gevolg waarvan de werkgever het UWV om toestemming vroeg om de arbeidsovereenkomst op te zeggen. Die toestemming kreeg de werkgever, waarop de werkgever de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd, maar zonder toekenning van de transitievergoeding, omdat de werkgever vond dat de werknemer ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door de passende functie te weigeren. Het Hof Den Bosch ging daar dus in mee en dat lijkt dus een kentering in de discussie. Een terechte kentering als je het mij vraagt.
Dan resteert nog de vraag: wat is een passende functie? Een passende functie is een functie die aansluit bij de opleiding, ervaring en capaciteiten van de werknemer. Dit is bij uitstek een subjectieve beoordeling en daar kan in de praktijk veel discussie over ontstaan. Maar als de functie als passend valt te kwalificeren, en de werknemer weigert deze passende functie, dan hoef je dus als werkgever in ieder geval geen transitievergoeding te betalen. En dat maakt een en ander een stuk duidelijker en fijner voor een werkgever.
Nieuwsgierig naar andere voorbeelden van ernstig verwijtbaar handelen aan de zijde van de werknemer? Lees dan ook de blogs van mijn collega’s Nina Duine en Tamara Jansen.
